De tweede week van onze vakantie hadden we een ledenreis van Op Pad geboekt, een week sneeuwschoenwandelen in Champcella in de Franse Alpen. We verbleven in Gite d'etap La Bergerie in Champcella. Deze gezellige herberg is van Jos en Karin Kleverman. Sneeuwschoenwandelen betekent dat je onder je bergschoen een soort tennisracket monteert (voor de hypermoderne sneeuwschoenen van JOs is UFO wellicht een betere benaming). Op deze sneeuwschoen zak je minder diep in de sneeuw (dat is soms nog diep genoeg) en, belangrijker, heb je meer grip. Bovendien zitten er een paar scherpe punten aan, zodat je ook op het eis stevig loopt.

Groene vierkant: zie detailkaart rechts

Onze gids was Robert Chevalier, een onvervalste Fransman met een grote liefde voor de bergen en een onverwoestbaar humeur. En een onbegrensde hoeveelheid energie. Jos liep altijd achteraan de groep. Behalve toen ik deze ene foto maakte: toen viel hij niet. Maar, zoals hij zelf altijd zegt, in de sneeuw val je zacht

Uiteraard is er ook een groepsfoto gemaakt. Van links naar rechts: Robert, de gids, Jan, Tineke, Liesbeth, Marco en zittend Folkert, Elly, Jos en Angelique. Op de foto ontbreken Jos Kleverman (links is nog een heel klein stukje van hem te zien) en ondergetekende, Maarten Bosch, omdat ik de foto nam.

Bij aankomst in Champcella werden we onthaald op thee met cake. Voordat we in Champcella kwamen, moesten we echter eerst een stuk rijden. Het grote probleem was dat we niet de enigen waren, een groot deel van Frankrijk ging op vakantie. 's Morgens kwamen we al snel mensen tegen die 's nachts waren doorgereden. Een van die mensen stond zonder benzine, we hebben hem een lift gegeven naar het eerste het beste tankstation.
 

We zijn "achterlangs" gereden, over Albertville en de Frejus-tunnel. Bij Albertville hebben we na een valse start via een sluiproute twee kilometer file omzeild. Daarna zagen we aan de andere kant de staart van een file van 25 kilometer en daarna nog een file van 11 kilometer... Hoe verder we kwamen, hoe meer plekken zonder sneeuw. Pas met het einddoel zo goed als in zicht, durfde ik te stoppen. Bij Montgenevre lag gelukkig nog sneeuw en hebben we gepauzeerd en gelanglauft. Eerst hebben we de route bij "le golf" gelanglauft, waar we later (met veel meer sneeuw en veel slechter weer) nog zouden wandelen. Daarna "Le Janus", waar op een flink aantal plaatsen de aarde in de loipe lag. Het heer was overigens heerlijk.

 
 

Vorige

Index

Volgende