Doorgetrokken lijn: gelopen traject Streepjes: trajecten overige dagen Stippels: met kleinere groep gelopen (zie hierna)

Woensdag ontbeten we vroeg (8 uur), om daarna naar Cervieres te rijden. Jos veronderstelde dat de weg naar Les Fonds geheel afgesloten zou zijn, en dat we dus een behoorlijk lange tocht voor de boeg hadden. Dat viel echter mee: de eerste 3 kilometer was de weg gewoon open. Het weggetje was niet verhard, maar goed berijdbaar. Er was weliswaar sneeuw voorspeld, maar Jos verwachtte dat er niet meer dan 5 tot 10 centimeter zou vallen. Dat bleek uiteindelijk te laag geschat, maar nu loop op de zaken vooruit. Het traject liep mooi door een dal, langs een langlauf loipe. Daar waar het kon, koos Robert een eigen route om de loipe te sparen.

Rood: met auto gereden (ca. 1 uur) Groene vierkant: gebied op kaart rechts

Links loopt de weg/loipe.

Hier heeft Robert een eigen route door het dal gekozen.

Af en toe moeten we een flinke stap nemen om een stroompje over te steken. Tineke is er al overheen, Jos en Elly maken aanstalten om er overheen te stappen.

Jos kijkt toe hoe Angelique over het beekje stapt.

Even over tweeen bereiken we Les Fonds. Dit gehucht is (net als de andere gehuchten voorbij Cervieres) alleen in de zomer bewoond. Wij hebben echter sleutel van een hut, waar een bed, een kachel en een fornuis is. De hut staat op de linkerfoto achter het kapelletje ("De Notre Dame de la Neige"); onze bagage staat op de waranda. Rechts een foto van het interieur van het kapelletje.

In Les Fonds vindt een deel van de groep het welletjes. Jos (van La Bergerie), Folkert, Marco, Liesbeth, Tineke en ondergetekende gaan echter onder leiding van Robert nog een stuk verder omhoog. Robert maakt er een test van: in een uur stijgen we 500 meter. Diezelfde afstand dalen we in minder dan een half uur. Overigens was er nog een reden om haast te maken: de schaduw (de zon verdween achter de bergen) zat ons op de hielen.

Hier is Folkert kennelijk weggezakt in de sneeuw.
 

Als ik het goed heb begrepen, zijn de bergen in de verte in de orde van 4.000 meter en liggen die nog voorbij Grenoble.

Toch altijd weer sneller dan je verwacht, duikt de zon achter de bergen.

Hier ploeteren we omhoog. Beneden ligt Les Fonds al in de schaduw...
  Boven twee foto's van de terugweg. Duidelijk is dat de schaduw ons heeft ingehaald. Hoe anders was dat op de heenweg - zie hieronder!

 
 

Vorige

Index

Volgende