Capriana ligt niet al te ver van het Gardameer. Zo kwam het plan op om bij het Gardameer te gaan wandelen. Ten oosten van het Gardameer ligt een bergkam, Monte Baldo, waar je over de kam moet kunnen wandelen van waar je schitterend uitzicht moet hebben over het meer. Volgens onze reisgids ging er in Malcesine een cabinelift omhoog. Het liftje zou het hele jaar door gaan, behalve twee weken na pasen en een korte periode in het najaar. Welgemoed gingen we op pad. Na anderhalf uur rijden arriveerde we nog steeds welgemoed in Malcesine. Daar bleek echter dat het baantje werd verbouwd. Dat was een tegenvaller.

Ondertussen was het behoorlijk bewolkt geworden. Wat we niet hebben gemerkt was dat dat een heel lokaal verschijnsel was. Bij Monte Baldo ontmoet de warme, vochtige lucht uit de Po-vlakte voor het eerst de Alpen (het hoogste punt is ruim 2200 meter en een groot deel van de kam ligt boven de 2000 meter). De lucht stijgt daar op en condenseert: je krijgt een wolk. Terwijl vrijwel geheel Italie in de zon lag, liepen wij dus continu in de wolken. Daarvoor waren we niet naar het Garda meer gekomen, het uitzicht in een wolk is bedroefend slecht.

Er wachtte ons echter nog een teleurstelling. Boven bij de kam gekomen, bleek dat er hele stukken van het pad vol sneeuw lagen. Het was voor ons eigenlijk onverantwoord om het pad veel verder te volgen. Het enige wat ons reste was een klein stukje kam en gedeeltelijk via een ander pad omlaag. Dit was niet helemaal wat ik me er van had voorgesteld. Maar dat hoort ook bij vakantie.
 

Onder en boven: uitzicht op het Garda meer tijdens de rit van Malcesine naar Monte Baldo. Rechts: zoveel sneeuw lag er nog in de kommen van de bergkam.

 

Vorige

Index

Volgende