Seiser Alm in de wolken
zaterdag 11 mei 2002
 |
Op zaterdag vertrokken we vanuit Kaltern naar Capriana. We besloten
een kleine omweg te nemen en via de Seiser Alm en de Sellajoch te rijden.
De Seiser Alm - Alpe di Siusi in het Italiaans - is het grootste aaneengesloten
almengebien in de Alpen zegt men. Het gebied is 70 km2 groot; in het Westen
ligt het dal van de Eisack,
in het Noorden het dal van de Grodner
(in het Italiaans Val Gardena), in het Oosten
en het Zuiden bergen waarop
je een schitterend uitzicht
hebt als deze niet in de wolken zitten. |
 |
Tot onze grote spijt zaten de wolken echter zo laag dat je niet veel van
de bergen kon zien. Daarom besloten naar de rand van de Alm te lopen, waar
we uitzicht zouden hebben op Ortisei/St.
Ulrich (Italiaanse/Duits, men spreekt ter plaatse overigens ook nog
Latinisch, er is dus nog een derde variant). Een nieuwe teleurstelling
was ons deel: het zicht naar beneden was niet meer dan 50 meter.
Bovenstaande foto's geven de indruk dat het door en saai was. Die indruk
is niet juist; er waren veel krokkussen en soms gentianen en andere bloemen.
De indruk dat het bewolkt was en elk ogenblik kan gaan regen is overigens
wel juist. Op het laatst liepen we gewoon in de wolken met nog maar 50
meter zicht en motregen. Gelukkig hadden we toen een pad gekozen dat niet
te missen viel.
Zoals gezegd, reden we daarna via de Sellajoch (Passo del Sella, 2244m)
naar Capriana. Ook de pas viel tegen, het was er nat, koud (4 graden boven
nul op de pas) en mistig. Jammer, met zon ziet het er allemaal veel leuker
uit.
Boven op de pas.
Uiteindelijk komen we rond half zeven aan bij het hotel in Capriana.
Het hotel is mooi met behoorlijk grote kamers. Een het uitzicht is zeer
schoon, zoals uit onderstaande foto (gemaakt op een 's morgensvroeg met
mooi weer) moge blijken.
