Wandeling boven het meer van Locarno
Zondag 16 oktober 2004
Onze laatste volle vakantiedag is een schitterende dag. Daar profiteren we uiteraard van. We
kijken allereerst kort rond in Verbania. Het was de bedoeling een villa met tuinen te bezoeken, maar
dat lukt niet. We rijden de dus maar gelijk de bergen in. Met een steeds wisselend uitzicht rijden we
tot bijna 1500 meter hoogte en maken daar een schitterende wandeling. Dan rijden we weer omlaag en nog
een stukje langs het meer. Uiteindelijk rijden we via de Simplonpas en het autotreintje van Goppenstein-Kandersteg
naar Kandersteg, waar we eenhotel opzoeken en lekker eten.
|
Aan de oevers van het meer, vlakbij het hotel.
|
Het is nog vroeg in de ochtend.
|
We hebben eigenlijk continu zicht op het meer van Locarno.
|
Locarno.
|
Beneden ligt het meer. Een tweetal wandelaars lijkt ons te volgen, maar buigt al snel af.
|
Er loopt een kudde geiten. Acher Angelique een berg van net boven de 2100 meter, met daarop een dun laagje sneeuw. De winter nadert ook hier!
|
In de verte liggen bergen van 3000 tot 4000 meter hoogte, zoals de Monta Rosa.
|
Op de voorgrond is een oude loopgraaf. De grens met Zwitserland is niet ver weg.
|
Het uitzicht blijft verbazingwekkend mooi.
|
Angelique ten voeten uit. Met zonnepetje, want de zon is nog best sterk.
|
Links een kever, rechts een paddestoel.
|
Angelique loopt tussen de bomen in herfstooi. Maar het is wel mooi weer, zij heeft haar zonnepetje op.
|
Links uitzicht op het meer. Rechts de takken in herfstkleuren.
|
Hier daar zijn tekenen van bebouwing die vermoedelijk al lange tijd niet meer bewoond is.
|
Het wordt langzaam heiig aan de kant van het meer, maar de bergen blijven helder zichtbaar.
|
Ook dit is herfst: paddestoelen.
|
We gaan langzaam weer omlaag, terug naar de auto.
|
Op de terugweg rijden we langs het meer, waar op een eilandje een ruine van een kasteel ligt. Op naar Zwitserland!
|
