Terug naar Ristolas via de Pas de La Croiz
Donderdag 13 oktober 2004
De volgende dag keerden we terug naar Ristolas. Het idee was dat we een heel stuk over een kam zouden lopen, hoog door de bergen.
Het weer wilde echter deze dag absoluut niet meewerken. We hebben nog een half uur geprobeerd te stijgen naar de kam, maar dat had uiteindelijk
weinig zin. Een kam lopen met een zicht van minder dan 50 meter, daar is niet zoveel lol aan. Dus hebben we uiteindelijk het gewone pad genomen.
Iedereen liep in zijn eigen tempo omlaag. Het gevolg was dat de groep uiteen viel. Doordat er in het dal een dijk liep (met daarop
de weg), had de kopgroep niet door dat toen er (eigenlijk te laat) werd gewacht op de achtersten, deze een andere route kozen en aan
de andere kant van de dijk ons passeerden. Robbert heeft wel even lopen zoeken…
|
De wandeling viel in het meest rechter hokje in de kaart rechts.
Boven de detailkaart.
|
|
We verlaten de hut (foto rechtsonder met dank aan Robbert).
|
In het bos. Alle foto's met dank aan Robbert - we stegen in een uur bijna 500 meter en hij was de enige
met voldoende energie om dan ook nog vooruit te lopen en rustig een paar foto's te nemen.
|
Angelique op de pas - die dus niet voor niets Pas de la Croiz (pas van het kruis) heet.
|
We kijken of we toch zullen proberen de kam te bereiken. Even rust! (Beide foto's rechts met dank aan Diederik.)
|
Jos Kleverwal ten voeten uit (tijdens de poging alsnog de kam te bereiken).
|
Omhoog! (Beide foto's met dank aan Robbert.)
|
Pauze in het hutje van een herder.
|
We zijn weer bijna in het dal.
|
Uitgebloeid - maar toch nog schitterend om te zien!
|
We lopen weer door het bos - en omlaag lukt het mij ook wel om vooruit te lopen en een paar foto's te maken!
|
Zicht richting Ristolas.
|
In het dal zijn weer diverse bloemen te bewonderen.
|
Boven van links naar rechts: Angelique, Nico, Jorine en Jos.
|
Foto rechtsboven (met dank aan Diederik): de herbergier hield Lama's, welke hier door het dorp open.
|
Omdat we vroeg terug waren, ging de rest van de groep in de middag nog naar Abries met de gedachte daar op
het terras een drankje te drinken. Angelique en ik gingen niet mee, omdat we de volgende dag (als het weer mee zou
werken) weer flink de bergen in zouden gaan. Achteraf waren we blij dat we niet zijn meegegaan: niet alleen bleken alle
cafe's in Abries dicht, maar op de terugweg kreeg de groep ook een flinke regenbui op hun hoofd. Terwijl wij
onder het genot van een kop thee lekker zaten te lezen in Ristolas!
|
