Maarten had gelezen dat achter in het dal op 2900 meter hoogte een 72 meter lange tunnel lag die in de 15de eeuw was gegraven. Daar wilde hij natuurlijk met alle geweld in heen. Het betekende 1200m stijgen, en daar had Angelique geen zin en het was voor Truus helemaal onzinnig. Dus wandelde Job en Maarten naar de tunnel en bleven Truus en Angelique beneden in het dal. Daar waren overigens ook een aantal mooie uitzichtpunten.

Maar allereerst kwamen we dus langs de Petit en de Grande Belvedere du Mt. Viso en de Belvedere du Cirque:

 

Ik vind de kleuren vaak ook zo mooi. Hier een stuk helling rood gekleurd door planten.	Onderweg naar boven. Op de achtergrond de hut.
Dit is echt hooggebergte. Hoe verder we kwamen, hoe vreemder we het vonden dat men daar in de 15de eeuw een	tunnel had gegraven. We begrijpen het nog steeds niet.

 

En dan zijn we boven. Dit is het uitzicht Italië in. Hierbeneden ontspringt de bron van de Po. Het is moeilijk te zien, maar we konden de Po-vlakte zien liggen.

We waren eigenlijk van plan om heen de tunnel te nemen, en terug de 50m hoger gelegen pas. Heen lukte het echter niet aan de Franse kant de tunnel te vinden; deze lag verdekt achter een sneeuwveldje (foto rechts). Aan de Italiaanse kant was de tunnel makkelijker te vinden (onder). Job kijkt overigens omhoog omdat daar steenbokken of gemzen liepen.

Ook op grote hoogte zijn nog mooie bloemen en planten te vinden.

 

Vorige

Index

Volgende