Vorige
Index
Volgende

Cabine de Furlande
vrijdag 14 september

Voor de laatste dag had Angelique de wandeling uitgezocht. We zouden van Les Escoyers een wandeling maken langs de Cabine de Furlande. Wat Angelique niet had gezien, was dat het weggetje naar Les Escoyers wel heel minimum was. Op de Michelin wordt het zelfs niet eens als een weg aangegeven. Een rijstrook,
niet breder dan 2 meter en met 31 haarspeldbochten. Bochten zo scherp dat we - met de gewone luxe auto - regelmatig moesten steken. Truus wandelde weer niet mee, maar vond het dit keer ook nog bijzonder eng omdat het ging regenen. En met regen zag het weggetje omlaag al helemaal niet zitten. Het was maar goed dat ze niet mee wandelde, want hoger op kregen wij hagel in plaats van regen en werd de wereld een beetje wit. Gelukkig was het droog toen we terugreden.

Thuisreis
zaterdag 15 september

De thuisreis verliep voorspoedig. Omdat we heen de reis in twee delen hadden gesplitst, was het wel een hele zit. Om 7.30 reden we weg en om 23.00 waren we in Ulvenhout. Het weer was in de bergen weer prima, meer naar het Noorden werd het slechter. Job, die weer alleen naar huis reed, had nog via de Galibier willen rijden, maar die was afgesloten in verband met de 's nachts gevallen sneeuw.

De Col du Lautaret
 
 
Vorige
Index